Het idee was om vandaag één, niet heel ver te gaan rijden, omdat we aan de late kant waren, en twéé, revanche te nemen op de vissen van Curaçao, die mij gisteren duidelijk de baas waren op St.Cruz. Dit laatste zou moeten gebeuren aan het "strandje" van het "oude" Baya Beach. Dit strandje is tegenwoordig eigenlijk een plekje waar de jongeren 's avonds bij elkaar komen, om zich een beetje uit te leven, en wat "gein" te maken. Voorheen was dit ook een plekje waar veelal de ietwat "oudere heren", de voornamelijk wat jongere "katjes in het donker knepen". Dus eigenlijk voor de gewone toerist, geen aanrader. In één van onze eerdere bezoeken aan Dushi Korsow, was ondergetekende, met een Eindhovense after-sales van de Hyundai op pad, om toen ook een Oil-Rig te fotograferen, die aan de kade lag om gerenoveerd te worden. Diverse oudere mannen reden toen langs, toen nog Pop's Place nu Mira do Mar, om ergens in het stikke donker, aan hun trekken te komen. Op de Zondagochtend houdt de voorganger, in de aan het strandje prachtig gerenoveerde- en aangrenzende "Gele kerk"...
Vanmiddag wilde ik, zoals gezegd, de score terug brengen, in de strijd tegen de Antilliaanse Piské, de Vissen. Op deze plek hebben "Kokkie", en ik zei de gek, en de overige voor de bruiloft (18-10-'2007), naar het eiland overgekomen Nederlandse meute, op de kade een ware viswedstrijd gehouden. Vijf, van die grote jongens, tenminste in Hollands perspectief, mocht ik toen uit de donkere diepte omhoog halen. Daarbij waren zelfs vissen die knorden, als ze uit het water werden gehaald. Maar ja denk je eens in als jij 's nachts van je bed gelicht wordt, hoe je dan reageert... Enkele worpjes dicht bij de kade rand, leverde alleen een hoop geknabbel op van de jeugdige, gladde mannen in het "sop". Juist ja, de andere mogelijkheid moest nog worden gekozen want, omdat deze kleine gladjakkers, het varkensvleesje niet weg kregen, dacht ik slim te zijn, en het "ruime sop" te kiezen. Met enkele ferme worpen in het "donker blauw", dacht ik de grotere broers, of de mamma's en de papa's, te verschalken.
Als ik het even teruglees lijkt het wel of ik een muziekband, uit het verre verleden benoem, maar "soit". Net als gisteren bij de 3e worp, kreeg ik een flinke beet, op mijn "piggy", en dacht hem binnen te draaien. Maar net als een dag eerder gebeurde, ongeveer een meter of 10 van de kant, liet de "rottert" los en mij daarbij met een lege haak achter. Worp 4, dezelfde kant op, het diepe Blauw in. Nu kreeg ik er geen enkele beet op, en draaide enigzins met de pest in, naar binnen. Plots word mijn lijn tegengehouden, en het leek of er toch nog iets mijn "vleesje" pakte. Aanslaan, en ja een flinke, zo leek het. Flink draaien leverde echter geen enkele vooruitgang op, en ja hoor een "Steenvis". Ik zat vast aan het gehele "lava eiland", en probeerde met de, voor vissers gebruikelijke "moves", mijn lijn los te krijgen. De lijn brak echter niet, die was echt van top kwaliteit, mijn prachtige "temu" hengeltje was dat daarentegen niet. Met mijn hengeltje terugkerend op het strandje, was mijn moppie nog niet op de hoogte van mijn "leed". Én wat gevangen, nou nee, en dat gaat ook niet meer gebeuren, mijn hengel tonend. Even nog een fotootje gemaakt, en hegel in de auto terug. Want die wil ik, na twee keer gebruiken, nog wel proberen te claimen, bij de Chinezen. In ieder geval, Vissen 2, Visser 0...
Na enkele uren te hebben gebivakkeerd, en ja de "vis stok" was gebroken, gingen we onverrichterzake maar op huis aan, om daar nog even bij het zwembad wat te lezen. We zouden ook vanavond bij "the Hermanator" van Tijn, en zijn "esposa" op bezoek gaan. Ook de kleine Rowdy, ondertussen 8 jaar, was van de partij. Dus wilden we ook niet heel laat bij hun aankomen. Hij had wel interesse om even wat plaatjes met mijn vakantiecamera te schieten, nadat hij zelf, met zijn ouwe heer, door mij was geportretteerd. Enkele van deze plaatjes staan ook in dit album, en ja, daar sta ik ook op. Daar aangekomen wisten we niet wat we zagen. De gehele "vesting" van de familie was omgetoverd tot een geweldige "Botanische tuin", waar de Hermanotor en, zoals de lieve Karin zichzelf omschreef, als zijn "zweef teef". En dit alleen omdat ze er een soort moestuin op nahoud, waar ze zelf allerlei, (thee) kruiden, pompoenen, bananen en gember verbouwd. Dus wil je een knappe zanger worden, of blijven, neem dan regelmatig één van deze zaken. Nou Karin, volgens ben jij minder zweverig als je denkt. Btw, het stel heeft ook diverse zelf opgekweekte orchideeën in de beginfase van de kweek, en een bloem die als "tros" fluweel aanvoelt (een Rode tros), maar nu zijn ze al prachtig....
Hij is nog steeds de "noeste strand arbeider", hij doet namelijk alle "but klusjes" als de "onderhoudsman" op JT-Beach. Deze man heeft uiteindelijk toch zijn draai gevonden op het eiland, waar hij voorheen verzekeringsadviseur, in een 3-delig kostuum was.. Nu is weer bezig, om vanuit zijn 42m. diepe waterput, een irrigatie systeem te maken, waarbij hij dit water gaat gebruiken, om zijn inmiddels zelfgebouwde zwembad te kunnen bijvullen, en zijn tuin, te besproeien, en zodoende in tip-top staat te houden. Mocht iemand trouwens interesse hebben in kamer huur, bij hun is altijd wel iets vrij. Bovendien, de stukken oud ijzer, die ook op het terrein te vinden zijn, blijken strand buggy's te zijn die hij ooit nog eens aan de praat wilt krijgen. Maar ze zijn ook, tegen een goed bod te koop. Heel eerlijk, zou ik dat niet durven, maar bij deze man weet je het maar nooit...
Rond 23:00u. op weg naar huis, wat vanaf hier nog geen 5 minuten rijden is. en zij moeten morgenochtend ook weer vroeg op. Thuis nog even wat plaatjes bewerkt, en dan maar weer naar bed.. Voor nu Bon drumi y te mañan.....