Vandaag begon de dag met enkele flinke buien, en een prachtige regenboog. We hebben de laatste jaren niet meer de overtuiging, dat aan het eind van dat ding de pot met goud staat, dus maar lekker door met het maken van mijn stukje over dingetjes van gisteren. Nou hadden we van "Kokkie" gehoord dat van hem een kentekenplaat was ontvreemd, en het viel ons vandaag op dat hij niet de enige is waarvan minimaal de voorste plaat niet meer op de auto is bevestigd. In onze rit van bijna een uurtje naar Santa Cruz, en het was vandaag niet druk op de weg, hebben we minimaal 40 auto's geturfd die het zelfde euvel hadden als onze "Kokkie". Van heel nieuw, tot zeer oud, het maakte niet uit, zelfs op een enkele vrachtwagen ontbrak het nummerbord...
De rit naar St.Cruz was zoals gezegd niet druk, en op ons gemak zijn we dan ook naar de Westpunt afgezakt. Het moet gezegd worden maar op dit moment wordt er of is er al op het eiland, veel aan de wegen gewerkt. Zelfs op de weg naar "Willywood", die naar St Willibrordus, ook wel door ons de holly-holy route genoemd, vanwege de vele heuveltjes, is er niet één gaatje in het asfalt te vinden, geweldig gewoon, zeker met het "op-N-af" weer van de afgelopen maanden. Het enige minpuntje is. Ik hoor wel van enkele kanten dat er zo hard wordt gewerkt aan de wegen, omdat er binnenkort verkiezingen zijn, en dat daarom de laatste potjes worden aangesproken, om schone schijn te maken. Het enige nadeel is, dat doordat alles zo perfect donker is, er geen witte strepen op het wegdek zijn geplaatst, zodat er in de avond of nacht best wel gevaarlijk kan zijn. Ook de kattenogen, enige jaren geleden op veel wegen aangebracht, zijn bijna allemaal verdwenen...
Aangekomen bij het strand, bleek al snel dat naast, ondernemer Quincy die er sinds vorig jaar staat, het strand ook een upgrade heeft gekregen. Vorig jaar had ondergetekende wel enige reclame gemaakt voor St.Cruz, Quincy V en de kaperskapitein maar dat wil niet zeggen dat iedereen dan ook maar direct van dit strand gebruik moet maken. Opvallend was ook dat het gros van de aanwezigen op het strand, voornamelijk bestond uit de ietwat oudere medemens, onder de palapas. Dat de mensen vallend onder de 70+ partij dit misschien wel een prettig strand vinden, omdat de auto kort bij kan worden geparkeerd. Misschien verklaarde dat ook wel het aantal auto's langs de rand van het strand. Opvallend is dat voorheen op dit strand, bij een beetje wind, je direct gezandstraald werd, en de ondergrond nu wat harder lijkt. Afijn, met de populatie van de van lelijkheid, weer mooie en statige pelikanen die Als 7 little duckies lang de kust zwommen, is het op dit strand genoeg te zien. Het aantal zwerfhondjes was ook vandaag gereduceerd tot 2. Ook met de Security is het goed gesteld, want deze man heeft zeker lol in zijn werk, tenminste als ik de lachsalvo's zo kan interpreteren. Al met al een aanrader, al zou ik dat misschien niet moeten zeggen, om te bezoeken 😉.
Na het bezoek aan het strand kwamen we net als op de heenreis door het dorpje Soto. Nu was er een flinke verandering te zien, namelijk, een aantal zeer hoge en geavanceerde lichtmasten, die je gebruikelijk alleen bij de BVO-stadions aantreft. Nu wil het geval dat ondergetekende vorig jaar, voor Dicky A, de huidige bondscoach van Curaçao, een geschikte trainingslocatie aan het zoeken was. Nou ik heb het idee, dat Dicky A, nu zelf maar iets heeft laten bouwen, want dat hij net als wij geen geschikte locatie heeft kunnen vinden. Het geheel ommuurde complex ziet er modern en zelf een beetje in de kleuren van Nederland uit..
Direct even langs Kèke, oftewel onze "buurt Chinees" langsgegaan om iets te bestellen. Het kan voorkomen dat wat op de "kaart", of iets dat daar op lijkt, staat niet altijd voorhanden is. De Surinaamse Bami was er niet, dus dan maar over op de Babi pangang met Nasi, ook geen gekke keuze kan ik jullie meedelen. Na het eten kwam Tony J, met zijn jochie, getypeerd als onze eigen reusachtige kleinkind, even langs om ons even te groeten. De komende 3 weken gaan we elkaar vast weer vaker zien. Na wat TV vermaak, via een betaal zender, restte ons toch wederom maar één ding, naar onze "Tempat" zoals ze in Indonesië zeggen.. Voor nu Bon Drumi y te mañan dushinan.....