Afspreken op JT-Beach met "Kokkie", en op zoek naar "The Hermanator".....
De meeste gasten op onze Facebook pagina, die sinds enige jaren met onze vakantie op Dushi Korsow meeloopt, zullen de termen JT-Beach, oftewel "The
Hermanator" wel kennen. Toch een kleine uitleg, voor de nieuwelingen op de pagina. Jan Thiel Beach, en "the Hermanator" is onze goede vriend Herman van Tijn, die
sinds 2005 al op het eiland woont, en met "Kokkie", Betty en de kinderen, destijds de sprong naar het Tropische Cadeautje maakte. De beide mannen waren visliefhebbers, en hebben ook
samen ook al in Nederland, menig mooie snoek, of hier een Barracuda aan de lijn gehad. Dat ik hem door de jaren heen onze Dutch Tjoller noem, heeft onder andere als reden, dat deze
olijke snuiter, die zichzelf ook wel de putjesschepper van het strand noemt, sinds dat hij op het eiland woont, iets minder aan het uiterlijk doet, dan het 3-delige pak waarmee
hij in Nederland als verzekeraar op kantoor zat. Afijn, bij onze aankomst was hij niet in zijn huidige "kantoor" op JT-Beach aanwezig, en op klus bij een nieuw op te zetten Mexicaans restaurant,
op het strand langs de Beach-tennisbanen. Hier moeten nog enkele zaken worden gladgeschuurd . Na zijn middagdutje, en regelmatig op de buik besprongen door nog onvolgroeide leguanen, had
hij mijn berichtjes gelezen en kwam hij even bij ons relaxen, bijpraten en weer op weg naar de klus. Als je deze gast nog in de weer ziet dan neem ik, als het hem op zou hebben,
mijn petje af.
Mijn moppie, had het idee om even bij Marisol aan te schuiven, of in ieder geval een afspraak te maken, om de nagels te laten bewerken. Vorige vrijdag was zijn al
bij haar eigen Pedicure Jessica, onze lieve schoondochter op afspraak geweest, om de voetjes te laten verzorgen, en de teennagels te laten kleuren. Dus nu voor de komende periode op het
eiland moesten de vingertjes er maar aan geloven. De kleine onderneemster oorspronkelijk uit Colombia, werd enige jaren terug getroffen door de vreselijke ziekte, waar je zogezegd van
genezen bent, maar het veelal toch weer de kop op kan steken. Eigenlijk was ze de polissen al bij elkaar aan het zoeken, maar als door een "Colombiaans miracolo" staat zij er nu alweer 7
jaar later, iedere dag de voetjes en handjes van de toeristen, én natuurlijk haar vaste eilanders aan het bewerken. Helaas voor mijn eega, kan zij pas de komende vrijdag bij haar
aanschuiven. Wat zal deze vrouw, nu met haar dochter en een assistente, door de jaren heen, veel handen en voeten onder handen hebben gehad...
"Kokkie", die zich na enige tijd bij ons op het strand aanschoof, want ja er moet ook nog gewerkt worden natuurlijk. Meestal als wij op het eiland zijn neemt deze voormalige Chef-kok van de Shell Amsterdam, enkele vrije dagen op, zodat hij met ons wat tijd doorbrengt, en zoals hij zelf zegt, ook eens het strand gaat bekijken. Voor deze gast voelt het huidige weer op het eiland, als winter. Juist om de winters in Nederland achter zich te laten, was hij met zijn "Betty" en de kinderen, én ook Herman, naar het eiland geëmigreerd. Toch voelt het voor hem, die veel van zwemmen houdt, letterlijk als een koud bad zodra hij in de zee stapt, en ondanks dat de watertemperatuur nog steeds rond de 25 graden schommelt. Voor hem voelt het meer voor hem als de "Nieuwjaarsduik" bij ons. Nadat we rond vier uur afscheid van het strand, en de ontmoette Goeree Overflakkeeërs hadden genomen, gingen we op huis aan. Rond 19:00u. zou ik onze familie ophalen om met elkaar, bij "De Heeren at Sea" ons zoveelste verblijf op het eiland te vieren. Het eten was volgens ons, én de "Chef van El Grill & Mexicano", die een heel andere kijk op eten heeft, goed. Na de soepele terugreis, op de heenweg zag ik geen moer, de familie weer afgezet. Even met Kroepoekje de jongste telg, met de genen van paps, en ook werkzaam in de keuken van "E G & M", geknuffeld op een nieuw weerzien. Dan naar ons Dushi Townhouse, om wat slaap in te halen. Dus voor nu Bon drumi te mañan....