"Klank en lichtspel" wedstrijd in het Noorden, levert 3 prettige punten op voor de "FC" en als fijn verjaardag cadeau voor de assistent, 1-2 (0-1).....
Vrijdagavond 20:00u, locatie Kooi stadion, Leeuwarden. waar FC Volendam mocht aantreden in het in het hagelnieuwe stadion van SC Cambuur. De Leeuwarders moeten nog de puntjes op de "i" zetten, qua afbouw, máár het veld was om door een ringetje te halen. Dat het de
eerste 5 of 6 wedstrijden slechts 1 doelpunt hadden gemaakt in hun "arena', zou zomaar tegen de "Palingboeruhhh" een omslag kunnen hebben. Ondergetekende had dan ook aan de "pers begeleider",
vanavond in de rol van "bouwplaats begeleider", hun succes in de toekomst gewenst, met veel doelpunten, alleen niet voor vanavond... Dat het resultaat op deze manier ietwat uitpakte met slechts 1
tegendoelpunt, was ook grotendeel aan uitblinker Kayne van Oevelen te danken..... Wij aan de kant van het uitvak, keken tegen een witte muur aan, waar hij aan de ander kant van het veld, enkele
belangrijke "saves" maakte, waardoor de 1 op het scorebord bleef.
De wedstrijd verliep enigszins saai, met veel "heen en weer getik", wat zich veelal op de Cambuur-helft afspeelde. Gedurende de eerste helft was het balbezit veelal voor de bezoekers. Toch leidde
dit niet echt tot veel uitgespeelde kansen. Opvallend was dat de Noorderlingen uit de Friese stad nogal licht op de voetjes stonden, en de Geel/Blauwen redelijk snel op de grond lagen. Het duurde
tot de 24e minuut dat Robert Mühren, gedekt door 2 man, zich vrijspeelde en het kunstleer, met een fraaie effectbal, in de voor hem, rechterbenedenhoek plantte, 0-1... Hieraan vooraf ging de
"aalgladde" beweging van Bilan Ould-Chihk, die zich ook al langs twee tegenstanders wurmde, en de bal bij de doelpuntenmaker afleverde... Kort hierop wist hijzelf ook bijna het doel te raken,
echter was zijn vlijmscherpe schot in de linker hoek, nog net een prooi voor keeper Thijs Jansen. Aan de andere kant van het veld wisten de mannen van trainer Henk de Jonge, misschien op
old-timer Michael de Leeuw na, weinig gevaar te creëren. Indien er enig gevaar dreigde werd dit in de kiem gesmoord, door een solide achterste linie...
De tweede helft kwam SC Cambuur een stuk frisser uit de catacomben, en tapte uit een geheel ander vaatje. Zij probeerden met hun snelle "vleugelflitsers" de toch ook niet trage backs, de hielen te laten zien. Benjamin Pauwels was net iets slimmer in zijn passeer actie binnen de "16". Met een "vrije val" wist hij scheidsrechter Stan Teuben te foppen, en ging de bal op de stip. Duidelijk een gevalletje van opzoeken van het been van de tegenstander. De penalty die hij hiervoor gaf werd door Michael de Leeuw bekwaam over de FC Volendam-keeper heen te trappen, 1-1 ('53)... In deze fase van de wedstrijd was de thuisploeg wel de bovenliggende partij, maar moesten zij wel op de hoede zijn voor de tegen aanvallen van de "FC".
Met Brandley Kuwas (Henk Veerman('72) in het team, eerst ter ondersteuning van de laatste overgebleven "lange man" Robert Mühren, maar later meer als "front man",
bleef het voor Cambuur riskant om alles op de aanval te gooien. De mist werd voor de toeschouwers een flink obstakel om de wedstrijd nog enigszins te bekijken. Maar ook voor de mensen langs
de zijlijn, was er nog weinig te zien, laat staan te genieten. Nadat in de 52e minuut een pingel was versierd, probeerde de rechtervleugel spits het ook enkele keren, om met een fraaie duik naar
de grasmat te gaan. Nu was de leidsman beter op zijn hoede en wees de pogingen, gedecideerd weg. De periode brak aan waarbij de MiB, naar mijn mening, absoluut de beide doelen niet meer kon
zien. Wij hadden zelf moeite om de goal aan onze kant nog zuiver op de korrel te nemen. Er werd toch besloten om de laatste 10 minuten uit te spelen, wat voor FC Volendam goed uitpakte. In
de blessuretijd was het namelijk Brandley Kuwas, die vanuit een corner van Bilal Ould Chihk, de bevrijdende 1-2 binnenkopte {'92). Vast vooruitkijkend naar volgende week dinsdag,
wanneer de "volgende koploper" naar het KRAS stadion komt. De eerdere koplopers waren koploper af, na hun bezoek. Misschien kunnen jullie ook hun de punten afhandig maken. Mannen veel
succes.....
Mijn MotM: naar mijn idee was Kayne van Oevelen de Man of the Match. Met enkele voor ons onzichtbare reddingen (later op TV beelden teruggezien, en waren top) bleef hij
in de Witte muur goed staande (RR)