Kelly en Bob, on tour
Donderdag is de dag van de schoonmaak. Vorige week kwam Kelly V. om haar, in deze omstandigheden, lastige taken uit te voeren. volgens ons was het niet nodig om het huis schoon te maken. Het was, toen we in het huis kwamen, schoon, schoner, schoonst. En als je dat, als huurder, zelf een klein beetje bijhoud, valt het allemaal wel mee. De bedden werden rap verschoond en de handdoeken sets gewisseld. Het was te zien dat deze jonge dame plezier in haar werk- heeft, en er een flink tempo in had. Vandaag, was het weer "wasdag" en zoals afgesproken, was ze aanwezig. Vandaag nam ze Bob V. haar echtgenoot mee, om indien nodig, het e.e.a. even te verwisselen, of aan te passen. Vandaag zouden ze na het werk, met vrienden en familie, een rondje Westpunt gaan maken, om deze mensen ook kennis te laten maken met de bezienswaardigheden van het eiland. Dus was ze zelfs even vroeger "op het werk". Met haar eega, die sportinstructeur bij defensie is, even over zijn "trainingstechnieken" gesproken. En als het goed is, mag ik met hem, even hun basis "Parera" bezoeken, om hun accommodatie te bewonderen.
Sluiproute naar BBB of Kokomo
Afgelopen week zijn we naar Blue Bay Beach gereden, het "elite strand" van het eiland. Tenminste, de nouveau riche , wil dit graag geloven en hier
graag zijn, om te zien en gezien te worden. Ik moet ook zeggen dat het momenteel weer heel mooi gerenoveerd is, en er in een rap tempo van alles uit de grond wordt gestampt. Maar dat was
even een site-step over BBB, het onderwerp was de sluiproute. Als je bijvoorbeeld naar Kokomo wilt, neemt het gros van de mensen de drukke weg langs supermarkt "Centrum", echter daar
zijn stoplichten en afslaand verkeer. Nu zijn wij Nederlanders liefst zo snel mogelijk van A naar B, tenminste zo ben ik, zonder de regels te overtreden. Dus ook Betty haar sluiproute even
getest. De "Kaya Tene Korsow Limpi", oftewel de straatnaam betekend vrij vertaald, de "Houdt Curaçao schoon straat", dat is nog eens iets anders dan bij ons, door onze "Amsterdamse trol"
verboden "Nootmuskaat straat". Langs de kant van de weg lagen inderdaad overal Groene zakken, waarin het groenafval, van het onderhoud wordt bewaard voor de ophaaldienst. Er zijn natuurlijk wel
weer onverlaten geweest die ook weer gewoon afval onder een bruggetje hebben gemieterd, óf in de fik hebben gezet. Maar die kneuzen heb je overal. De weg was goed en op een paar
snelheidsbeperkendebobbels na, inderdaad prettig en vlot. Zo kunnen we Betty inderdaad de "route van de week" prijs sturen. Sturen? Ja, want terwijl ik dit schrijf, is ze net
geland, in ons koude kikkerlandje...
De "smeren is te laat competitie"
Toen we net waren afgemeerd op het strand van Kokomo, het was lang niet zo druk als afgelopen week, toen de "Trumpies" met hun
badeenden onder de arm, langs het strand liepen. Nu waren er, in goed Nederlands plenty stoelen beschikbaar, waarvan natuurlijk ook weer een paar invalide exemplaren.
Direct gelegen naast Duitse buren, zoals "Hollanders" ook vaak op Zandvoort ervaren, viel me op dat enkele van onze "nachbarn", een kleur bezaten, die normaal bij de Engelse toeristen
zeer gewild is. Rood, vuur Rood. Ruggen, nekken, borsten en buiken waren de perfecte locaties. Omdat je toch een beetje melig bent tijdens de vakantie stelde ik voor mezelf de "smeren is te laat
competitie" in. Als jullie de plaatjes gaan bekijken, dat is het BLAUWE BLOK bovenaan het verhaaltje, dan mogen jullie zelf bepalen wie deze prijs moet krijgen. Mijn voorkeur uit, naar een Nederlandse Opa, die de rest van zijn vakantie met een shirt met lange mouwen aan kan
lopen... Smeren, smeren en nog eens smeren, ook als het bewolkt is, of misschien zélfs licht regent... Houd je hand boven een object, of lichaamsdeel, heb je een schaduw, dan is het smeren.
Tussendoor ging er bij het dames toilet het "dames alarm" af, een redelijk grote leguaan, scheen daar zijn tijdelijke intrek te willen nemen. wat natuurlijk wel schrikken is, als hij net met zijn
koppie onder de "luiken" doorkomt en je gezelschap wilt houden, terwijl je rustig op de pot zit...
Uitstoot en Sahara zand
Naast de in mijn meligheid ingestelde competitie, en het dames alarm vanaf de pot, ben ik vanaf mijn stoel, plaatjes aan het schieten. Vaak zijn het ook bootjes, wat toch mijn extra interesse heeft. Het viel Lia op dat zich aan de horizon een flinke rookpluim verplaatste. Dat kan natuurlijk niet zonder oorzaak. Flink moeten inzoomen. Maar de oorzaak was een veel-, en vieze donkere rook uitstotende schuit, die let op woke-lezers, niet veel opheeft met het milieu. Het was echt niet normaal hoeveel bende uit de schoorsteen kwam. Ik wil dus onze woke-lezers voorstellen een paar dagen op open zee te gaan zitten, om déze milieu barbaren tegen te houden. O ja, afgelopen week toen we met onze CanaNederlanders Kees en Yvonne zaten te praten, zij hadden 25 jaar terug in Nederland een bloemen- en Plantenkwekerij, wat zij tot nu in Canada hebben voortgezet, zij gaven als voorbeeld, voor de huidige CO2 hysterie in Nederland, Sahara zand. Hier op Curaçao zit de auto onder het stof, in Nederland zitten de auto's vaak onder het stof, en ook in Canada zitten de auto's onder het stof, Sahara Zand. De CO2 uitstoot, de rookpluimen en ook het Sahara Zand, stopt niet bij de landsgrenzen. Dus die 23 miljard mag van mij naar Groningen...
Nog wat boodschapjes, bij "Wah Sang", na de brand 2 jaar terug, renamed naar "Wat Son", het bezoek van onze voormalige Landlady en -lord, Myra en
Henk, daarna even naar VI kijken, en even wat pp-verkeer met "Kokkie" was ook deze avond weer voorbij. En zijn we weer een dag verder in het tropisch paradijs...
Té mañan dushinan, drumi dushi....