2023-02-04 dag 17, djasabra zaterdag, lunchafspraak- en wandelen in Punda, via Stakamahachi naar ons "nest"

Vandaag was het weer een beetje bewolkt. Ik zeg altijd, als er geen wolkjes zijn dan is het voor ons, de Nederlander, niet te “overleven”.  Vaak zijn er op de gecultiveerde strandjes, genoeg ligbedjes, maar die zijn vaak niet voorzien van een boom, -Pallapa, of een andere overkapping. Dus prettig. We hadden voor vanmorgen 11:15u afgesproken om met Betty en “Kokkie” om te gaan lunchen in Punda, in de stad.  Beide hadden het idee dat wij daar ooit weleens, met hun waren geweest. Nee, het was de eerste keer dat de in Plasa Bieu, de “oude Markt”.... Voordat we echter vertrokken naar onze famia Antiana, heb ik nog wel even een paar plaatjes gemaakt van, het omzagen van een groot deel van een grote boom, bij ons aan de overkant. Eigenlijk had ik het idee dat de boom ieder moment op de “lego blokjes” van het in aanbouw zijnde perceel zou komen.  Echter de rekel had, waarschijnlijk met een touwtje de richting bepaald, waar de grote tak moest neergaan.  Gelukkig maar anders gaat deze bouwonderneming, nog iets langer duren, dan dat het nu al doet.

De overdekte markt, vol met een soort van  wat je op de link hiervoor kunt bekijken, waar het voedsel van diverse culturen, samen komen. Of je nu ècht Antilliaans, Thais, of b.v. Surinaams, of bedenk maar iets anders wilt eten, hier is het mogelijk. Echter voordat we daar konden aanschuiven, moesten we nog wel even een parkeerplaatsje vinden. En dan, wel zo dicht mogelijk bij het restaurant natuurlijk. Dat leverde enkele rondjes op, want de straatjes waren veelal éénrichtingsverkeer. We hadden dicht aan de overkant wel een plekje gezien, maar hoe kwam ik daar?  Snel even op z’n Mokums, een verkeerde richting gepakt, anders moesten we nog eens een paar straatjes rond gaan. We kregen namelijk wel een beetje trek. Gelukkig, het plekje was nog vrij. De keuze was gigantisch, en wij al voor de 16^e keer op het eiland, die nog nooit ”Kabritoe” had gegeten, wilde dit weleens proberen. Als je de foto’s ziet dan kun je wel mij aannemen dat het best smaakte. “Kokkie” had een soepje, waar als je naar het eten ervan kijkt, je ongeveer een tennisarm krijgt, van het ronddraaien in de bowl. Het leek min of meer op een kleverige Haaienvinnensoep die nog slijmeriger is dan dat.  

Even daarna nog een klein rondje door Punda gewandeld. Want “Kokkie” moest rond 14:00u het restaurant “El Grill Mexicano”, openen om de bevoorrading te regelen.  Dan op de parking, aan de leveranciers kant van Mambo blvd wat plaatjes gemaakt, van het “aparte” vervoersmiddel van een Amerikaanse eigenaar, van één der zaken op de Boulevard….Dan naar de Stakamahachi, waar onze familie woont, en al jaren hun domicilie hebben gevonden.  In zijn groentetuin, waar hij zijn eigen kruiden, en ook gigantische tomaten, aan het kweken is. Echter vorige week was één van de lieve hondjes bezig geweest een deel van de oogst “binnen te werken”. Van de grote Rode trots van “Kokkie” was alleen nog maar een velletje over.  Na een poosje in de tuin te hebben vertoefd, terug naar ons “nest”, Om even een wedstrijdje mee te pikken op IPTV. Het was trouwens helemaal dichtgetrokken, en zelfs een paar spatjes was ons deel. De dag begon zo prachtig… Máár morgen weer een dag….  Te mañan dushinan….