2023-02-03 dag 16, djabiernes vrijdag, trekker van het pieterburenvlot mijn nieuwe baan, draken op Kokomo, de huwelijksreis, afscheid D&D
De trip naar Kokomo Beach verliep vlot, binnen 45 minuten waren we op plaats van bestemming. Prettig want niemand wilt zo lang in een, airconditioned auto rondtoeren. Onderweg was een oude visserman, met zijn vangst in de ene hand, en in de andere- een bullhorn, aan de rand van de weg. Het was een live display zonder dat er maar een stalletje aan te pas kwam. Dat hij meer dan één mooie Red Snapper had gevangen bleek toen hij binnenging om van vis te wisselen. Dat er ook mensen op het eiland rondrijden, meestal toeristen die elkaar, net als in Nederland, het licht in de ogen niet gunnen, bleek wel weer bij het altijd drukke stoplicht aan de Winston Churchillweg, daar waar altijd de Bon Pasku truck stond. Het gekrioel leverde, door het geklooi van wat huppeltrutjes, een 3-tal aanrijdingen op. Gelukkig ging het net goed. De vele flamingo’s en enkele Witte reigers, in een plas langs de weg naar de Bullenbaai, stonden weer te shinen in het felle ochtendlicht. Ook nu weer waren er toeristen, net als wij vorige week, ter plaatse om het schouwspel vast te leggen. Het blijft prachtig om deze in het wild levende vogels te bekijken…..
Aangekomen op de parking stond het vervoer van Big Willem van Oranje al geparkeerd. Helmpjes mee naar het strand, want die is voor hem natuurlijk onvervangbaar. Onderwijl was zijn “sloep” de Holland alweer aan het ronddobberen voor de kust, om hem op te pikken bij het nieuwe robbenvlot. Waarschijnlijk was sambadanser uit Nederland, al opgepikt, want hij niet meer te bespeuren. Wel trof ik bij mijn vlot bezoek een lief blond vrouwtje aan Angelique, waar zo bleek heel veel gezamenlijke vrienden en kennissen te hebben, mede omdat zij 10 jaar in Medemblik, bij G-Star heeft gewerkt. Haar hubbie zo vertelde ze, is in Amsterdam brandweerman en gezagvoerder geweest, en heeft ook in Purmerend de slang weleens uitgerold. Het stel, in Corona tijd getrouwd, was nu bezig aan een verlate huwelijksreis. Dat kon je ook wel zien, want na X-tijd was de brandweer uitgerukt, om te zien met welke gast zijn moppie, zolang zat te ouwehoeren op het robbenvlot. In de tussentijd had ondergetekende er een dagtaak aan, om dikke Duitsers, en Nederlandse meisjes, het vlot op te trekken. Het nieuwe vlot had namelijk geen trapje, en was echt spekglad, en lastig om erop te klimmen. Met de blusgast Maurice even gezellig zitten leuteren, die dan ook weer mutual friends bleek te hebben, logisch eigenlijk.
Toen het koppel wat aan het eten waren, waren een stel achterlijke Trumpies, de leguanen aan het plagen, verteld over de rabiës etc.. Één van de beesten was zo opgefokt, door één of andere trut, die met haar hand, en telefoon in de aanslag, zo’n beest wilde aanraken. Zodat hij via een hekwerk, op de schouder van een andere bezoekster sprong. ZZ-top, die bij haar aan tafel zat redde haar bekwaam, het beest wild om zich heen bijtend. Ook hem verteld hetgeen hij had kunnen oplopen, “I didn’t know, thanks”, was het antwoord. Vreemd dat het personeel geen bordje heeft geplaatst, dat het aaien van Iguana’s geen goed idee is…. zou veel ongenoegen bij de beestjes schelen. Die pannenkoeken die willen aaien, moeten het dan zelf maar weten…. Een ambulance op de foto heb ik nog niet… 😉
Na het afscheid van het leuke stel, die morgen vertrekken naar Nederland, terug naar ons “nest”, om daar afscheid te nemen van Destiny en Derk, die om 17:30u met de taxi worden opgehaald. Ook nog even vanaf de 75e minuut de superboeren tegen Telstar gezien. En in de samenvattingen alle andere wedstrijden. De ene kant was het stel blij terug te gaan, maar ze gaan de vakantie op Curaçao wel missen. Terwijl ik dit schrijf, kreeg ik een appje dat ze in Nederland zijn aangekomen, en alles is gelukkig weer goed gegaan. Vanavond had ik geen in-check, dus nadat Nicolete was vertrokken, en even een “Slimste mens” kijken, wat vroeger naar bed dan anders…. Te mañan dushinan….