2023-01-29 dag 11, djadumingu zondag, voetbal, werk aan de winkel, eten bij Hachienda Oliva, afscheid van de meisjes..

Af en toe voel ik me hier net zo een weermannetje, met dat verschil, dat  ons huisje opengaat, ik naar buiten kom, en ondanks ook als het weer, qua vochtigheid, ietwat minder is, niet meer naar binnen ga.  Bijna iedere dag moest ik even een plaatje schieten van de horizon, gezien vanaf onze porch.  Of er donkere wolken samenpakken, of dat het een mooie-, onbewolkte blauwe lucht is.  Dat laatste is de afgelopen 11 dagen eigenlijk niet voorgekomen, en af en toe werden we, met flinke yobida regenbui gewekt.  Ook vandaag zijn de wolkjes er weer, maar het voordeel van de tropen is dat het ook weer heel snel overwaait…..

Op de zondagochtend zijn de Nederlandse voetbal supporters al vroeg op pad. Getooid in shirts van hun favoriete club, gaan ze opzoek naar een strandverblijf waar ze een ESPN stream kunnen vinden.  Natuurlijk spelen de strandtenten langs de kust hier op in, áls ze een stream kunnen aanbieden natuurlijk.  Zondagochtend was dit ook weer het geval. Fans van FC Twente en Feyenoord, waren al vroeg voor de 12:15u wedstrijd op pad. Wij zijn in de gelukkige omstandigheid, doordat onze Landlord hiervoor kan zorgen, om dit vanaf ons Mini-Resort te kunnen bekijken. Onderwijl ben ik dan bezig om de “content” die ik binnenkrijg van het Telstar-Communicatie groepje, te verwerken. Om 7:00 uur  sloeg  de klok, en rond 12:00u. zat het werk erop.  Als iedereen van de groep een beetje vlot de verslagjes en foto’s inlevert, dan kan het een stuk sneller gaan. Maar door omstandigheden, gaat dat ook weleens mis.

Deze zondag zat het niet mee, we wilden na Feyenoord ook Ajax, wederom in Rotterdam, wel even kijken. Echter ESPN had bedacht om deze niet op kanaal 2 te zetten, maar op -3.  Hierdoor was het voor ons niet mogelijk om de ”Amsterdammers” live te aanschouwen. Ook op de boulevards werd het gros van de Zaken hiermee geplaagd. Onderwijl het schrijven van het blogje, hebben we maar gekeken naar Cambuur, de “Friese club van 30 km. verderop” oftewel DKV, zoals de SC Heerenveen supporters ze noemen, tegen de Turkse enclave uit Sittard, Fortuna. Ach ja ik was toch aan het tikken, en het beweegt, dus ja.….

Dan de dag verder maar op het “nest” doorgebracht. De dames van de Warawara, Myrthe en Lorinda, kwamen langs om ons uit te nodigen voor hun afscheidsfeestje, bij ons thuis, dat rond 21:00u. zou beginnen.  Onderwijl kwam een telefoontje binnen van onze familie. “Kokkie” en Betty wilden ons verrassen en ons mee uit eten nemen. Altijd een welkome verrassing natuurlijk, op het eiland van eten en drinken. Waarheen dat was nog de vraag, tenminste voor ons. Na een middagje helemaal niets, ja lekker in een boek lezen, goed smeren en af en toe een duik, moesten we ons klaarmaken om uit eten te gaan. Het restaurant, Hacienda Oliva oftewel vrij vertaald de Olijven boerderij, wel afgelegen op Scherpenheuvel, maar daarom niet minder goed, kwamen we aan op de parking. De tijd dat Betty had gereserveerd, was het nog niet zo druk.  Een kinderfeestje waar luidkeels het “Bon compleano” werd gezongen was nog aan de gang. Even een peak genomen “binnen in” het restaurant, wat semi-openlucht was en waar een paarden kraal-, enkele Kabritoe stalletjes en een voetvolley veld was gesitueerd.  Heel origineel natuurlijk. De eigenaar kwam, zoals het een goede host betaamd, enkele keren vragen of alles in orde was. Het eten was perfect, en de entourage- het bandje- en met elkaar, heel gezellig… Bedankt "Kokkie" en Betty voor de uitnodiging….

Na het vertrek uit het restaurant, en binnenkomst op het “nest” waren de meiden van de uitkijkpost, al op het terras van Buurthuis Hènnup gesitueerd. Met een leuke attentie voor mijn Moppie die één dezer dagen alweer verjaart, waar blijft de tijd zegt Opa (!)..  Een leuke zelfgeschreven en getekende kaart, daar blijkt het beroep van schooljuffrouw wel weer uit, en een fles bubbels was hun cadeau. Heel leuk en heel aardig natuurlijk.  Ook kwamen Derek en Destiny ons team versterken, waardoor de avond verder heel gezellig is verlopen. De meisjes namen afscheid, en gingen slapen. Ik had het idee om (vanmorgen) nog even goed afscheid van ze te nemen, maar we zijn elkaar net misgelopen…. In ieder geval morgen maar eens richting Westpunt, en dan “Kees” maar eens gaan bezoeken… Te mañan dushinan….