2023-01-25 dag 7, djarason woensdag, Kokomo, Sex on the Beach, buurtcafé Hènnup, de Salon

Een nieuwe dag een nieuw verhaal. Iedere dag maken we wel iets mee op het eiland, zodat ik niet nog niet echt een "writers block" heb. Mocht ik daar tegenaan lopen dan heb ik nu alweer wat notities gemaakt, om iedereen dan daarover te informeren.Onderweg naar het strandje van vandaag, Kokomo kom je een flink stuk door Willemstad, waardoor je van alles (kunt) ontdekken.....

Op de weg van Kokomo, tenminste om daar te komen, waren de flamingo's weer even een "pauzepuntje" om aan te leggen. Ook de vreemde vogel die ik een paar jaar eerder had gespot, stond naast zijn Roze broertje, op één poot te pitten. Dus ook daar maar weer een plaatje van gemaakt.  Op de parking van Kokomo aangekomen, zat een lieve security vleesklomp, van naar mijn mening een kilootje of 180, iedereen te groeten. Dat deze bojo wel indruk maakte hoef ik niet te vertellen, maar naar mijn idee zal hij een sprintje van 10 meter, al met de dood moeten bekopen.  Even een lege stoel zoeken, en de eerste was redelijk snel gevonden.  Direct naar de "Hap-slik", zo  een strandtentje, die de luie medemens een loopje bespaard naar het grote restaurant. Voor vele, van de bezoekers, zou deze tent béter niet bestaan, kan ik jullie vertellen....

Naast ons zat een grote groep Engelstalige mensen, die het goed naar de zin hadden.  Één van de dames was zelf met haar scootmobiel op het strand beland. Het bleken Canadezen te zijn die met een Cruise-boot, 'één van het soort die ook vaak bij ons in het IJ afmeren, vanuit een Zuid-Amerikaanse havenstad de cruise waren begonnen.  De man zag mijn plaatjesschieter en vond deze wel interessant. De mensen uit het beloofde land, zijn vaak heel direct, en het "where are you coming from", ligt op het puntje van de tong. Hij vertelde dat hij met een groep van 45 mensen op het schip waren, en dat "Mum and Dad" er ook bij waren. "Dad" was een firefighter in zijn goede jaren, en zag er als great-grand-father nog heel fit uit. De lokroep  van de gids ging, en het stel moest inpakken, om de bus te halen.  Even nog een plaatje geschoten van het stel, en "they went off".....

De "aasgieren" waren direct op de lege bedden afgesprongen, naast ons kwam een stel liggen met wat plakplaatjes, niet vreemd, en ieder moet dit zelf weten natuurlijk.  Het geflirt was van quite af aan, met giechelen en aanhalen, duidelijk te horen. Ook de gesprekken die het stel voerde, waren nog een inleiding, tot wat ging komen. Dat deze man iemand thuis had daaraan ging ze snel voorbij. Natuurlijk wie ben ik om mij daar mee te bemoeien, maar het was alleen al gênant om die kant op te kijken. Madam was een beetje rigoureus bezig, en was al na een 10-tal minuten dat ze zijn zwembroek omtoverde tot grabbelton. Het werd zelfs zo dramatisch dat ik juist wilde vragen of ze niet liever een kamer wilden nemen, toen ze naar het water holden, om ietwat af te koelen....

Het buurcafé "Hènnep", werd rond 19:00u geopend, de sluitingstijd stond niet vast. De groep was uitgebreid, met de Landlord, and -Lady, die even de handdoeken kwamen wisselen, de uitkijk(sters) van Warawara Myrthe en Lorinda, Destiny en Derek, en natuurlijk Skippy. Ook was de salon "de verbaasde blik"  een vrouwtje Anna een vriendin van onze buurmeisje Lotte, die op het eiland een eigen praktijkje begonnen. Nu even wat reclame maken, zodat zij ook de komende tijd wat klanten naar de salon kan trekken. Binnenkort ga ik haar gegevens op deze site bekend maken...  

Het was tè gezellig en na nog enkele spelletjes "tafel van 7" en een dierenspel, waar ondergetekende redelijk vlot uit het spel was, was het feest over. Na sluitingstijd ging ieder zijn eigen kant op, en was de rust teruggekeerd. Te mañan dushinan.....