2022-01-26 Dag 7, djaráson, Spakenburg loopt uit op Kokomo, lieftallige kralenverkoopster uit Hoorn

Onze trip van vandaag zou richting Bullenbaai  gaan, naar het strandje Kokomo Beach.  Altijd een  aardig sfeertje, én natuurlijk ook niet verkeerd, een goed restaurant voorhanden, naast een potige masseuse.  
Voordat je aankomt, net na de afslag naar San Miquel,  Boca Sami  in de Antilliaanse volksmond, kom je langs een zoutpannetje waar tegenwoordig nog meer Roze rakkers staan, dan de zoutpannen van Jan Kok. Beide plekken trekken altijd wel wat bekijks. Deze roze rakkers,  de flamingo, bezitten niet van nature deze mooi roze kleur, maar komt dat door het voedsel wat ze eten, namelijk roze kreeftjes.  Hierdoor komen ze op kleur.  Je kunt bij deze langpoten, die veelal alleen in de zoutpannen hun domicilie hebben, dus ook altijd wel zien, welk van de broeders de veelvraat van het gezelschap is.  Er stonden, dat was goed te zien,  ook nog enkele beginners tussen, want die waren nog zo bleek als Sinterklaas zijn blote k....  Terwijl ik met mijn vakantiecamera uit het raam wat plaatjes aan het schieten was, kwamen er drie man uit een auto gestapt.  Juist voor mijn spot gingen ze staan.  Hel;aas hadden ze geen doorzichtige regenjas aan, dus ik kon niet door hen heen kijken...  Er werd direct gehoor gegeven aan mijn: "heren, kunnen jullie twee meter terug" ,  en deze toppers deden meteen een stapje terug. Één slimmerik in het stel kwam naar me toe, en vroeg of ik wat plaatjes kon doorsturen naar hun.  Uitwisseling van email volgde en ik ga zo even wat WE-transfers doorsturen van gisteren....

Aangekomen bij Kokomo, een steeds beter uitziend strand, bleek ook hier de massale gekte zijn uitgebroken. Mijn stap herhalend, om de stoelen-expert  te vragen of er nog iets van een bedje leegstond, leverde ook niets op.  Naast ons onder een palapa, was nog één bedje vrij, één te kort. Dit schatje van het het strand, normaliter genaamd de strand-Maffia, zou haar best doen om voor mij een bedje te vinden.  Nu kreeg ik een rieten stoel, inclusief kussen en als voetensteun de betonnen paal waar de palapa was ingemetseld. Binnen het half uur kwam het lieve kind, met een écht bed aangesjouwd.  Bedankt topper....

Het Dutch-team, zoals ik een beetje had uitgevogeld, want anders lig je toch maar te niksen, op je bedje (of eerder een stoel in mijn geval).  Kwam naar mijn mening qua tongval, uit één van de Nederlandse vissersdorpen. Het kwam me in ieder geval wel heel bekend voor.  Dat ik ze bijna woord voor woord kon horen was niet gek, want ze hadden na een zoektocht over het strand, net de vrijgekomen bedjes bij ons voor in het bezit genomen.  De Oma van het stel, tenminste daar ga ik vanuit, was waarschijnlijk geprikt door één of andere vliegende prikker, waar de anderen met hun kennis voorhanden van BHV, voor haar de huis, tuin en keukenmiddeltjes kwamen aandragen.... Azijn...  Oma vond de geur nogal irritant, want nadat ze het plekje enkele malen had gedept, vond ze het goedje toch wel stinken, tenminste zo dacht ík het te zien....  Want een enkele keer ging ze ook even met het doekje langs de neus...  Oma sloeg zich er top door.  Gezellige club bij elkaar in ieder geval....

De dames van het stel werden aangetrokken door een kralenstalletje, fel van kleur en allerlei leuke bandjes kettinkjes, tasjes en andere snuisterijen werden er verkocht. Achter de stal stond een Antilliaans uitziende dame, die alleen maar een lach op haar gezicht had, iedere keer als je haar in het gezicht keek, lag er een lach op.  Ook niet gek, want ze stond er niet voor doedel  ze verkocht best veel.  Nadat ik mijn tochtje over-, en onder de massage tempel aan het strand, had gemaakt, kwam ik even bij haar langs. Op mijn vraag of ze dit allang deed kreeg ik als antwoord dat ze  dit ook al in Nederland deed.  Ze stond weleens op braderieën of jaarmarkten, waaronder die van Medemblik.  Ze bleek uit Hoorn te komen en haar spullen, net als onze schoondochter destijds, de kralen uit Medemblik te halen.  Toeval bestaat niet natuurlijk....

Één van de dames uit de Bradie Bunch, kwam terug van hun bezoek aan de kraaltjes stal.  Ik kon me toch niet bedwingen, en vroeg toen ze terugliep, waar ze vandaan kwamen. Want dat moest ik natuurlijk weten, omdat ik de foto's toch ergens naar toe moest sturen.... Ahummmnnn.  Uit het vissersdorp Spakenburg, en ze stonden inderdaad met vis voorheen op de markt in Amsterdam Oost, de Dappermarkt, vlak om de hoek bij H&H, onze beste vrienden. Dat ze afgelopen Oud en Nieuw nog in Nijkerkerveen bij onze gemeenschappelijke kennissen (vrienden) waren geweest, kwam als een extra verrassing, of eigenlijk toch ook weer niet.... 

Ik had maar niet verteld dat ik alle foto's, voor de tweede keer deze vakantie, deleted had. Terug op het nest was het een Disk Drill tool, die ik op mijn Laptop had de redding, en kon ik alsnog, er ging wel tijd overheen, zo'n 75 foto's recoveren....  (500MB max).  Toch raar, je bent bijna iedere dag aan het plaatjes schieten, en toch doe je deze domme dingen.... Natuurlijk wel met een P1000 en 3000mm vakantie camera ipv de simpele !D's van Canon...... Te mañan dushinan....