2020-06-21 De garnalenboot, Den Oever
Vandaag even een tripje met de Garnalenboot van De Groot uit Den Oever, met de kleinkinderen.... En dit voor mijn "Opa dag". Eerst vanuit het vakantiedorp in Opperdoes, met
twee auto's naar Den Oever, waar we ruim op tijd aankwamen, en de beide (kleine) mannen eerst nog even konden rennen en vliegen. Want als er straks wordt gevaren lijkt het ons niet zo een
goed idee. Hun vadertje was er niet bij omdat hij nog een flinke schilderklus aan het huis had te doen, én je van het goede weer in Nederland moet profiteren om dit te kunnen doen. Jammer want de
twee jaarlijkse foto met de "Dingsdag-mannen" kon dus niet doorgaan. Misschien over een paar weekjes weer....
We voeren af met en omdat het (hoogtij) vloed, daardoor konden de zeehonden die normaliter op de zandplaten het zonnetje koesteren, maar die nu onder water lagen, hier niet van genieten. Een
prettige vaar trip volgde op een rustige Waddenzee. We konden vandaag dus door de hoge waterstand enkele zeehonden zien zwemmen, die ik ook op de gevoelige plaat kon vastleggen. Voordat we
van de kant gingen was de waterbak, bestemd voor de vangst, al in het bezit van een paar Piranha's, die normaal door de jongste van het stel in zijn speelgoedbak wordt gevangen....
Een lekker zonnetje, vlakke zee, geen wind maar vandaag ook weinig garnaaltjes.... En als ze er waren, was de maat hiervan niet al te groot. De bijvangst, die wel ruim aanwezig was, bestond
grotendeels uit krabbetjes (bestemd als voer voor Harderwijk), wat zee-naaltjes, bliekjes, een enkel dwerg tongetje, wat botjes, zeedruiven, handtamme kwalletjes, en zelfs een klein inktvisje....
(zie foto's).
We hadden de mazzel dat geboren "Heldenaar" en een oud-medewerker van het Instituut voor Onderzoek der
Zee "Ben (81)" die ons heel veel interessants kon vertellen over de zee en haar bewoners. Ook de uitleg over de vangst en zijn gevleugelde vrienden
achter de boot was heel mooi. Hij kende al de "koppenpoepers", zoals mijn Smurfje en ik de meeuwen altijd noem, bij "uitvoering en model"....
Deze ouwe rakker was een welkome aanvulling voor schipper Koen, vader Ton en de kleinzoon waarvan ik de naam schuldig moet blijven (Harry de jack Russell was vandaag op de wal achtergebleven). op deze garnalenvistoer.
Na aankomst in de mooiste haven van de wereld, zoals schipper Koen het noemde, bleek dat het verval al ruim een meter was, en de loopplank ipv naar beneden, nu naar boven werd uitgerold. Het verval kan bij rustig weer ongeveer 1.80m. zijn, en bij harde wind wel variëren en oplopen tot zo'n 2 meter en 80 cm.
Aan wal gekomen, wilden de dames wel nog even een visje eten bij "het vis paleis op de kade". Altijd een fijne bijkomstigheid, zodat je weer met een gevulde buik op huis aan kunt. Een leuk dagje met elkaar gehad, en iedereen had wel op zijn geheel eigen manier van het uitstapje genoten..... (de blauwe teksten zijn links naar de websites van het onderwerp, de foto de link naar de overige foto's)...