2019-01-29 dag 13, Djamars, Porto Marie, nieuwe buren, rijstijl 0.0, en de hondjes van Kokkie

Dinsdag 29  januari 2019, het was even schrikken zo 's ochtends vroeg op ons miniresort. In plaats dat ik de eerste was, stonden er op het bordes al een Vader en dochter (3), en een echtpaar, met de roots van het eiland.  Zij waren de avond ervoor gekomen, en de mensen die weleens "tegen de klok in reizen" weten, dat je de ochtend na aankomst, héél vroeg op bent. Zo ook onze "nieuwe buren",  onafhankelijk naar hier gekomen. Wel weer een kunst(je) om al deze nieuwe namen weer in je op te nemen, Raila en Waldi, aan de r/o/v, en Rebecca, Teun en kleine Lone. De laatste een naam uit "voetbalvrouwen", om even in de televisie series te blijven. Even een babbeltje gemaakt met de nieuwe "huurders". Vader Teun, die even wandelend naar de supermarkt wilde, het advies gegeven, goed aan de kant te blijven lopen, om veilig de rijkunsten van de mensen op het eiland te "weerstaan".

Ik zeg juist niet "eilanders", want dan zou je gaan denken dat het alleen over de lokale bevolking gaat. Nee, het zijn alle mensen, de "vakantievierders", stagiaires, militairen, en de "eilanders". De "autowrakken" of de duurste wagens, het maakt niets uit, meest verlichting waarmee je een Boeing binnen kunt loodsen. Dan maar 1 lamp of geen lamp, groot licht of juist kleine "pitjes" kortom, iedereen doet zijn uiterste best elkaar te verblinden.

Dit is wel een flinke ergernis, van mijn kant, als we te gast zijn op het eiland......   

Ook vandaag weer mijn uiterste best gedaan, een "short cut" te vinden vanaf Cas Grandi naar de Porto Marie, Westpunt. Mede omdat vanwege, een staking van Selikor, de vuilophaaldienst die aan het staken waren, de Juliana brug was geblokkeerd. Daardoor was niet alleen de regering de pineut, maar ook alle werkende eilanders, werden de dupe van deze werkonderbreking.  We hoorden op Dolfijn FM, dat de staking om 7.00u was begonnen en dat ze zeker tot 13.00u zouden aanhouden. Maar ja iedereen heeft het recht om te staken, zoals het ieder werknemer, ook als is Curaçao "alleen maar" een openbaar lichaam van het land Nederland, vergelijkbaar met een gemeente. Bij Rio Canario bij het stoplcht voorgesorteerd naar rechts, waarna je direct weer naar links moet, om naar Julianadorp te komen. Staat er zo'n "bleke muts", met in haar auto nog een aantal "stagiaire dozen", op de rechter rijbaan, verkeerd dus.  Nog geen man over boord, was het niet dat, toen het licht op groen sprong, zij zonder richting aan te geven haar Kia Picanto, is toch maar gehuurd, voor ons voertuig "zwiepte".  Ternauwernood kon ik remmen, en zij geen sjoege geven, pfff. Helaas was ik te laat met "toeteren", anders had ik haar "weggetoeterd" kan ik je vertellen. Dan de weg Westpunt in, achter een truck met daarop een Kia Sportage, vastgezet.  Nou ja vastgezet, slechts 1 "touwtje" weerhield de auto, om eraf te rollen. Even leek het, vlak na de rotonde, dat de truck, met "bagage" en al in de "Mundi" zou belanden, waarschijnlijk was de chauffeur met iets anders bezig dan sturen.  Het lijkt ondertussen wel een Kia reclame....

Aangekomen bij Porto Marie, zonder teveel file hinder, leek het erg druk. Nee het was heel druk. De parkeerplaats was overvol, maar ik kon vrijwel voor de poort, toch nog een plaatsje vinden. Even een groet aan de "guard", onder de boom, een fotootje voor mijn kleinzoon, van een "BobCat", en dan naar beneden naar het strand.  Het viel mijn eega direct op dat de "catwalk", zoals ik de 100 meter lange vlonder altijd noemde, was weggehaald.  We hadden de "beauty loop" vandaag ook niet nodig, want net als bij het parkeren, waren vrijwel bij de poort, twee bedjes vrij. Ik had eerst nog Frank, de uitbater van het geheel, even willen wijzen op zijn "koffie belofte" van bijna een jaar terug, tijdens het ontmaskeren van de "Jamaicaanse zakkenrolster". Maar het was bijna lunchtijd, voor hem tijd om "centen te maken", dus ik dacht spreek hem straks nog wel. Bijna direct stond de "Beach Maffia", onze vriendin van vorig jaar,  aan het bed om af te rekenen. Onze buren op het strand, waren twee dames, waarvan er één zojuist terug kwam van het snorkelen. Ik weet niet hoe, maar plotseling had zij zich van haar felrode bikini ontdaan, en bij wijze van een vlag in de boom gehangen. Ze was wel weer gekleed in een andere outfit hoor.   "Mevrouw als u er last van heeft, haal ik hem weg hoor", zei zij tegen mijn moppie. Die antwoordde "maakt niet uit hoor", maar even later had ze, door het straffe windje, de eerste druppels "binnen".  Lekker fris zei ze tegen mij.....

De dames D.B. uit Den Helder, waren ook weer op het strand. Ook nu weer waren ze met de shuttle bus van "Kunuku", wat later dan gepland, naar het strand gebracht. Ipv 10-, werd het bijna 11 uur, dat zij er waren. Met dien verstande  dat zij alweer om 14.00u. van het strand zouden worden opgehaald. Beiden moesten weliswaar vanavond 20.00u. met de KLM vertrekken, maar hadden nog wel een paar uurtjes over voor "de bak en braad". Ik stelde voor om, net als vorige week, de dames rond 16.00u. op hun resort te "dumpen", zodat ze voor nu nog wat konden liggen, en toch op tijd zouden zijn. Dat aanvaardden ze met liefde. Vlak voor vertrek Frank nog even gesproken, hij was nog steeds blij met mijn "Baantjer actie" van vorig jaar (lees vakantie 2018 maar terug), en bood mij iets aan. We zouden vertrekken, dus die is wederom nog te goed.  Even naar "Centrum" wat boodschappen te doen, en dan naar Batik Asli, ondertussen ons "Stam Indonees".  Even wat eten, douchen, en dan naar de hondjes bij "Kokkie", met een paar lekkernijen. Mijn vriendjes, Jane, Shadow, Roxy en Koko, stonden alweer piepend achter het garage hek te wachten. Na het begroeten, van de beestjes, en "volluk" roepen, waren we op de koffie bij "Kokkie" en Bettina. De lekkernijen werden, door de trouwe viervoeters, zeer gewaardeerd.  Nadat nog een lid van onze "Famia Antiana", nog even was aangeschoven, een trouwe lezeres van dit blog, zagen we op "CCTV" beelden "haar" kroost, een nest van nu nog 8 prachtige Boerboel pups. Echt prachtig.  Na de koffie, gingen we weer op huis aan, naar ons huidige "stekkie" en duiken..... Dus, te mañan dushinan.....  Geen idee wat de dag van morgen ons brengt.....