2019-01-18 dag 2, Djabiernes, dagje "thuis" acclimatiseren

Vrijdagochtend 18 januari 2019, hebben we kennis gemaakt met onze buren het appartement rechts/naast/boven  (r/n/b) ons. Je moet weten alle 5 appartementen van Curaçao4U, zoals het sinds dit jaar genoemd is, en "ons huis", hebben de namen van tropisch gevogelte, zoals de Mus, de Houtduif, de Uil, de Snip, de Kip, en "ons" huis de Pelikaan. Zoals je ziet veel gevederde vrienden om ons heen.  Nu wil het geval dat de mevrouw van r/n/b, als je de naam nog niet weet zijn het natuurlijk altijd een meneer en mevrouw,  zich geruisloos, tenminste als je haar "lichtpiependehekje" niet meerekent,  van het trapje naar beneden manoeuvreerde.  Aan haar outfit te zien was zij van plan om te gaan zwemmen in onze gezamenlijke "Meer", aan de vorm te zien meer een "Kanaal", breed en smal. Na een vriendelijk goedemorgen van beide kanten, liep zij naar de oever van het "Kanaal". Daar aangekomen ontdeed zij zich van haar badjas en begon zij rustig peddelend naar de overkant te zwemmen. Na dat zij het kanaal was overgezwommen, was het aan de andere kant een rumoer van jewelste.  Harde kreten, hondengeblaf, sirenes en het leken wel geweerschoten van de overkant van het kanaal.  No no, stop, en back into the water, dacht ik nog te horen. Enige minuten later kwam de mevrouw van r/n/b weer terug aan onze kant van het kanaal. Aan haar kapsel te zien was zij hevig geschrokken, het stond alle kanten op. Toen zij bij onze porch aankwam, en zich voorstelde aan ons, met het hele verhaal van haar ervaringen enkele minuten daarvoor, werd ik wakker...... 

Want waarschijnlijk had ik het e.e.a. gedroomd, want haar verhaal was, of ik moet mij sterk vergissen, dat zij dit zei.  Ze ging naar ons gezamenlijke zwembad, om wat baantjes te zwemmen. Op dat moment kwam er een achteruitrijdende vuilniswagen, met zwaailicht aan de straat in. Vanaf de andere kant kwam er een ezeltje de straat in, voor onze leeftijdgenoten wel bekend genaamd Nono-Nono, die moest stoppen voor de vuilniswagen. Vanaf de andere kant wurmde een klein autootje, met een slechte ontsteking zich langs de vuilniswagen en passeerde luid knallend, Nono-Nono die direct op hol sloeg, dacht ik. Door dit tumult sloegen alle "waakhonden" van de buurt aan, gevold door de uitroepen van de overige houd je bek. De net aanrijdende Polis, de gendarmerie van het eiland, zette met sirene de achtervolging in, dit bleek de blokfluitles van het buurmeisje aan de overkant. En onze buurvrouw r/n/b, geheel opgefrist, zwom weer terug.....

Zo zie je dat, bij een dagje rustig thuis acclimatiseren, je geest rare dingen met je kan doen, of het moet aan de CBD druppeltjes liggen. De buurvrouw van appartement "de Kip" stelde zich voor als De Haan, een lief dametje dat zoals vandaag blijkt, iedere ochtend even gaat afspoelen in het zwembad. Om alles weer een beetje in het juiste perspectief te krijgen, na zon een lul-verhaal (zoals mijn zoon dit altijd noemt), "ons" huis heet Pelikaan en de appartementen Flamingo, Trupial, Warawara, Suikerdiefje en Kolibri.   Het mini-resort is genaamd Curaçao4U, terug te vinden via dit linkje op het Internet, als u op het linkje klikt.  Zelf heb ik nog wat plaatjes van de opkomende maan gemaakt, vanaf ons mini-resort, en de directe omgeving.

Later op de avond, na een voor de eigenaars waargenomen intake, even naar Kokkie en Bettina, en niet te vergeten mijn honden vriendjes, om zijn laatste vorderingen te bekijken van zijn eigen "De garage", een nog op te zetten restaurant aan huis.  Als het aan hem ligt gaat hij als de bliksem beginnen met bouwen, maar de "gemeentelijke instanties"  moeten nog wat licenties afgeven.....

De meubeltjes, gemaakt van Palet-hout, zien er in ieder geval al prachtig uit.......