2018-03-14 Djarason, een nog lege "Rock", opgooi tollen op "bewaakt" Mambo beach

Vanochtend terwijl ik mijn blog aan het schrijven was, over de "reinigingsdienst" hoe, wat waar en wanneer ze dit doen, hoorde ik de grote truck aankomen. Deze kwam luid zuchtend, piepend en het metaal luid bonkend, tot stilstand. En in de, voor hun ook door hun beschermende fel oranje kleding, dan al bloedhitte, deden deze mensen hun vuile en zware werk.  Respect voor deze, van de truck op en af springende, kerels. Alleen een dag later dan de planning.  

De laatste dagen voelde ik me al een beetje zielig eigenlijk, loom, veel hoesten en proesten, dan weereen rauwe keel, eigenlijk iets typisch Nederlands en niet iets om even lekker in de vakantie uit te gaan zieken. Lia daarentegen, ondanks alle die een hele boel mensen hebben en zeer bekende "slechte gewoontes" mankeert vrijwel nooit iets.  Dus misschien dat ik ook maar aan de tabak en alcoholische drank, of misschien wel drugs moet gaan beginnen. En nee mensen, dat laatste doet ze écht niet hoor. En Meneer Huisman, ik ben nog steeds niet aan de hallucinerende groene bladeren aan het proeven, als ik deze onzin stukjes aan het schrijven ben, nee ik schrijf meestal onzin, maar wel waarheden. Vanmiddag vanaf het strand zijn we daarom  even naar de "Farmacia" geweest, voor wat Paracetamol en zuigtabletten, daar staat "pa chupa" op dus denk dat het inderdaad om het laatste gaat en geen "achterbips pillen". In ieder geval na deze dingen sinds gisteravond te hebben ingenomen gaat het alweer een stuk prettiger, en zou ik misschien zelfs de "Voice" kunnen winnen. 

Bij het betreden van het strand, van "Mambo Blvd", was het alwéér heel rustig, ik weet niet wat er aan de hand is op het eiland, maar de toeristen liggen niet gestapeld zoals bijvoorbeeld een jaar of twee terug. Normaliter is er ook nogal wat volk uit Venezuela, die toch redelijk dichtbij dit eiland wonen, zij moeten het nu laten afweten.  Volgens Google ligt Venezuela ten opzichte van de hoofdstad van Curaçao, Willemstad, op de geografische coördinaten, 12˚7' noorderbreedte en 68˚56' westerlengte, en op een afstand van juist 75 km. Deze mensen mogen door het sinds deze week afgekondigde besluit, niet meer van ons tropische vakantie eiland gebruik maken, en zijn er door de "regering" ook economische maatregelen afgekondigd. Hoop dat het goed komt.

Maar de drukte is daardoor ook afgenomen, echter er werd vanmiddag een "Bapor Grandi" verwacht, oftewel een grote boot, een Cruiseschip. Echter het weerhield en de "Beach Maffia" en de "Seats Maffia" er niet van om nog, voordat ik mijn kleding uit had, te komen bedelen. Reuze irritant en dat weten ze nu ook, of het ze wat interesseert...? 

Wij zitten meestal bij "Aloha Beach Bar" dat zijn de Paarse stoelen. Reden hiervoor is dat ze "slecht" Wifi hebben, maar vooral de muziek, en dicht bij de "food and bevarage". Heerlijke Zuid-Amerikaanse deuntjes, afgewisseld door een verdwaalde zomerhit van Ali B. Daar is ook de "rust plaats" van de bewaking, en de beide "Maffia families" gevestigd. Ik lig altijd zeer veilig kan ik u zeggen, was het niet dat de bewaking af en toe een oogje toe knijpt, als hij niet zit te eten dan. anders zou hij met zijn snoet in zijn, witte "take away" doos belanden. De twee "Maffia families"  waren niet in "top fit-vorm", zowel de ietwat te dikke jongen, die mij direct al irritant had gestoord als het iele "stoelen meisje", zaten om het hards te gapen, maar dat, zeg nou zelf mogen tenslotte alleen maar de gasten..... toch? Hahaha nou oke, het is zwaar genoeg zo'n een dagje onder een boom, in de "officegarden".

Uit de radio van de bewaking schalde, 'het Cruiseschip is aangekomen....' Nou dat zou meteen opschudding op het strand veroorzaken, dacht ik. Nou ik vertel je, ze gingen nog niet eens verzitten. Na ongeveer een 15 minuten, kwamen de eerste "knauwers" het strand op. Een stel mensen, die óf een jaar geen kledingkast hadden geraadpleegd, óf gewoon geen smaak, typisch Amerikaans dus. Mannen met rommelige, onverzorgde snoeten, overdreven opgemaakte dames en zelfs enkele krijsende kinderen, bestormden het strand, alsof er een "voedsel dump" in Afrika was. Zij waren zojuist inderdaad zelf gedumpt door een oude Amerikaanse schoolbus, zoals op het parkeerterrein bleek. 

Ongelooflijk, 'Teeuum, joe wanna dwink', ik heb het zo fonetisch mogelijk neergezet. Maar Lia en ik weten nu nog niet zeker of de kleine, rommelige "opgooi-tol", nu Tom, waar het het gebral het meest op leek, op zoals ik eerst dacht Bob, "Buueob"of heette. Maar ja, lekker belangrijk. We hadden genoeg geluierd dus we wilden het rommelige geheel achter ons laten. Ik zat mijn "patas" nog te strikken, en de meute begon al bijna te vechten om onze bedjes, die we nog niet eens hadden losgelaten. Wat een zooitje ongeregeld. Maar ja als de "Beach Maffia", die nu onder de boom een soort van "office" hadden, zich hierover al niet druk maakte, waarom ik wel, het is tenslotte vakantie. 

Vanaf het strand eerst even de pilletjes halen, en nu gaat het direct al een stuk beter, en naar de "Chinees, Batik Asli", die maandag gesloten, was om een rijsttafeltje, te "Take-outen". Het was niet verkeerd maar ik mis toch mijn Surinaamse dames. Tijdens de avonduren, werd mij door onze hospita gevraagd, even de intake te doen, voor een paar Nederlandse gasten, geloof het of niet, Carla en Sjaak, dit even voor de meelezende intimi. Nadat ik dit volgens zeggen, goed en naar tevredenheid, had volbracht, zijn we lekker "Thuis" gebleven bij de TV-inhaal APP van onze "landlord".  Weer een dag om in "Paradise"..... Te manan, bon drumi........