2018-04-08 JO12 NAC, lichtpuntje(s) op het Internationale toernooi van Hamm (Duitsland)

Het is een beetje te lastig geweest voor deze RR om een verslag te maken van alle afzonderlijke wedstrijden, gescheiden, dit weekend in Hamm, Duitsland. Het is sowieso een lastige opgaaf, omdat de beide teams, opgedeeld moesten worden, in twee gelijkwaardige teams, die echter gelijktijdig uitkomend, op twee ruim uit elkaar liggende velden, laat staan het verslag te maken van twee teams door zo'n 45 km uit elkaar moesten spelen. Dus ik ga proberen om er een beetje algemeen verslag van te maken, over het reilen en zeilen het afgelopen weekend. Zelfs vandaag nog in dit sterk bezette, "Twin-game toernoooi", met sterk aangepaste regels. Even ter verduidelijking, het was 9 tegen 9 op een half veld, zover normaal. Met ingooi i.p.v. intrappen, buitenspel zonder grensrechters, uittrappen van de keeper alleen tot op eigen helft, vrije-trappen mochten niet vanaf eigen helft op doel. Om maar een paar te noemen.

 

Nu zijn de regels er om nageleefd te worden, echter er werd dit door de aangewezen "arbiters" geheel naar eigen interpretatie, uitgevoerd. Nou ik kan u, die er niet bij zijn geweest, vertellen en ik wil hier verder niet over zeuren, maar het zat niet echt mee met deze beslissingen. Zeg maar zo, alles ging zoals het ging..... En voor het Groen/Witte team zelfs zo, dat er een omstreden penalty aan te pas kwam, waardoor voor de JO12, op de tweede dag, "een troepenscheiding" van de eerder genoemde 45 km ontstond. Ook kwam mede daardoor, het Groen/Witte team er qua plaatjes, vanuit mijn optiek, bekaaid vanaf, sorry daarvoor. Niet dat het van enig belang was voor de resultaten en het vertoonde spel van beide teams, want zoals eerder al gezegd was dat fantastisch om te zien, echter werd dit niet bekroond, in veel van de gespeelde wedstrijden.

 

Wat wel van groot belang is, dat de beide teams, met geweldige aanvulling vanuit de JO11 van NAC Breda, naar mijn mening, de best voetballende teams van dit toernooi waren.

Ook de beide teams van Excelsior, probeerden nog te voetballen, de buitenlandse clubs, waren allen zonder enige uitzondering, alleen op kracht aan het acteren en "pet".

Er waren wedstrijden bij, waarbij onze kleinste dreumes dit toernooi, Yuan van Geel van 10 jaar, bijna aan de navel van de grootste tegenstander kwam, die van 2004 waren. Daan van Reeuwijk en Reinier Honkoop, waren van het begin af aan goed aanwezig tussen hun oudere broeders, maar met name de eerste had direct een grote opbouwende rol in het spel van het "Geel/Zwarte" team. Ik zeg er altijd bij, "naar mijn mening", maar dat is ondertussen wel bekend, volgens mij.

 

Ik probeer later alle resultaten nog wel bij de wedstrijdleiding te achterhalen, maar de beide teams starten met wisselend succes. De Geel/Zwarten, waarbij ik heb gezeten, starten tegen de VFB Stuttgart, een team dat als zeer gerenommeerd bekend staat bij de jeugd. Echter na 10 seconden la de bal al bijna in het Wit/Rode doel, als de afronding wat secuurder zou zijn geweest. Eigenlijk was het een beetje de rode draad door het hele toernooi, bij het Geel/Zwarte team, de afronding.... Wie er ook in scoringspositie kwam, het laatste "tikkie" was het lastigst, paal, lat, of goede doelmannen stonden of lagen in de weg. Vrijwel iedere tegenstander, er was ook nog een enkel bij die nog redelijk mee konden komen, werd met goed en verzorgd voetbal, ver terug gedrukt.... maar dan kwamen we weer bij het laatste "tikkie". Zowel bij het Geel/Zwarte als het Groene team, was het voetbal prachtig om te zien. Het motto dit weekend leek wel, drukzetten..... In vrijwel iedere partij werd er direct bij de opbouw, van de tegenstander, direct en fel gestoord en zo snel mogelijk de bal veroverd. Dat dit niet in iedere omstandigheid naar perfectie lukte, dat lijkt me ook logisch, deze jeugdspelers zijn nu in de fase om hiervan te leren. Echter in de wedstrijden bleef de beloning van dit prachtige samenspel uit. De eerste wedstrijd zoals gezegd tegen VFB Stuttgart eindigde zelfs in 0-3, vreemd om te zeggen dat je de bovenliggende partij was, maar zo zag het het er wel uit. De eerste partij voor de "Groenen" eindigde maar liefst in 12-0, een veeg partij, tegen zoals coach Kevin zei, 'een matige tegenstander'. Maar ze moeten er nog wel even in....

 

In de loop van dag 1, met een 5-tal wedstrijden, kwam het er voor de Groen/Witten, in hun laatste potje tegen een Engelse opponent erop aan. Zij hadden net als in voorgaande wedstrijden, het beste van het spel, waarbij er een goal om nu nog onbekende reden werd afgekeurd, en een "penalty" onterecht, aan de tegenstander werd gegeven, eindstand 0-1, en daarmee de verbanning naar een 45 km verder gelegen complex van SV Frömern, waar de "verliezers ronden" werden gespeeld. Nu zal een "onpartijdige" lezer misschien wel denken, dit is allemaal wel heel Groen/Wit of Geel/Zwart geschreven maar er is, naar mijn mening echt niet teveel aan overdreven. 

Voor het prachtig voetballende Groen/Witte team restte, door een derde plaats in de poule, slechts de verliezers ronde. Dat ondanks de fraaie acties, het hoge aantal doelpunten, maar ze kwamen slechts 1 doelpunt te kort in de laatste wedstrijd om in Heessen te blijven.

De beide teams werden dus voor de tweede speeldag gescheiden, en daarmee een hoop onderlinge gezelligheid, wat ook van belang is bij dit soort langdurige toernooien, abrupt beëindigd. Nou niet helemaal beëindigd, maar het was voor de jongens en de ouders, minder gezellig druk.....

 

De zaterdagavond werd er met een groot deel van de ouders een maaltijd genoten bij een Italiaans restaurant, waar de kok zich de pest schrok toen het hele gezelschap, een mannetje of 35 binnenkwam. Hij was van zins om direct een uitbreiding in de keuken bij zijn "baas" aan te vragen. Hoe moest hij dit in één keer voor elkaar krijgen? Nou ik kan jullie vertellen, het is hem gelukt om iedereen, al was de gebruikelijke restauratie tijd van 30 minuten, volgens mijn "Kokkie", ietwat overschreden. Maar met gezellige verhalen aan onze tafel, met een "dorps omroeper" goed voor een bingo aan de andere, de testosteron tafel met namelijk alleen maar mannen, was de tijd en een paar parkeerkaartjes verder snel, en zéker heel gezellig verstreken. Dan maar weer naar de diverse hotels, van Hamm en omstreken, voor de nodige nachtrust.......

 

De tweede dag begon voor buschauffeur Bert alweer vroeg, hij had nu niet alleen de rit naar SVE Heessen, maar ook nog naar het verder gelegen Frömern, bij de plaatselijke "SV". Ook vandaag mocht nu het resterende team Geel/Zwarte team in Heessen, weer de eerste partij aantreden op het "kartoffelfeld" van SV Heessen. Ik heb medelijden met hun eerste elftal, dat daarop moet spelen. Onderwijl heb ik op de toernooi-site de wedstrijden gevonden van beide teams, waarbij Geel/Zwart als "Black" te boek staat en onze Groen/Witten als "Yellow", voor de duidelijkheid. Het resultaat voor "Black"heb ik zelf kunnen zien, echter ook hier waren weer een paar vreemde beslissingen nodig om tot de resultaten te komen. In de wedstrijd tegen Wimbledon bijvoorbeeld werd een zeer mooie aanval, 3 tegen 2, door de "MIB" in dit geval de Man in Blue, afgefloten voor buitenspel. Nou ik zat met de camera op 1 lijn, en was me al aan het prepareren voor het doelpunt "shot". Echter deze ontzettend lieve meneer onderbrak het geheel. Vanuit de omschakeling maakte onze opponent uit Londen een schitterende goal, 1-2, waarmee in de resterende tijd alles op alles moest worden gezet. Helaas ook team "Black" kon het verschil niet meer terugbrengen, dus geen punt(en) in de eerste wedstrijd voor de strijd om 9e t/m de 11e plaats.

(Zaglebie Lubin waarvan in de laatste minuut met 1-2 werd verloren, werd later de toernooi winnaar)   

 

 

Vanuit het andere kamp, het lijkt wel of we aan het programma "Robinson" meededen, kwamen mooie geluiden. De eerste 3 wedstrijden van vandaag waren gewonnen, door team "Yellow" van Louis, Joël en trainer Kevin, en waren doorgedrongen tot de kwart-finale van het toernooi in Frömern. Nog 2 wedstrijden scheidde hen van de finale. Eigenlijk een beetje logisch, want door het op dag 1 vertoonde spel hadden zij het ook minimaal verdient om ook in Heessen te blijven spelen, in het hoofdtoernooi....

 

Daarna werden door het team "Yellow" in de twee volgende wedstrijden achtereenvolgend in de kwart-finale AFK Polsen, 1-1, en in de halve-finale de Jaquars uit Dantzig, 0-0, (wns) aan de zegekar gehangen.  In de finale, waren echter de Belgen van KVK Westhoek 1-1 (vns), net te sterk voor de onzen.  Al met al wel een super revanche van het "Yellow" team.... Top jongens, jullie hebben nog wel even laten zien dat dit niet het juiste niveau voor jullie was....

 

De laatste wedstrijd voor plaats 9-11 van team "Black", tegen het Wisla Krakau, van voormalig NAC trainer Robert Maaskant, werd er één op het scherpst van de snede. Vanaf de eerste minuut was het NAC-brigade dat zo snel mogelijk de score wilde openen. De eerste tien minuten van deze wedstrijd leek het te gaan lukken, en werden de Polen terug gedrukt. Todat vanaf hun rechterkant, uit het niets een schot werd gelost dat, buiten het bereik van onze uitstekende keeper Noah binnenviel, 0-1. Alles werd op de aanval gezet maar omdat er geen middenlijn was getrokken, werd er door de Poolse trainers al geroepen om buitenspel, net buiten onze eigen "16". Ook toen Levi in volle vaart op de Poolse doelman afging, in koor klonk het "abseits" uit alle Poolse monden, jammer genoeg had de "MiB" dit ook in gedachten en floot af, waardoor een 0-1 eindstand NAC's deel werd. En daarmee was, naar mijn opinie, een veel te lage 11e plaats bereikt. Ik heb jongens gezien die werkelijk van de eerste tot de laatste minuut hebben gestreden, het hele toernooi lang, werkelijk óngelooflijk....   

 

Jongens als de RR heb ik in ieder geval van jullie allemaal geen één uitgezonderd genoten. En deze jongens, van zowel team "Black" of "Yellow"hebben laten zien, dat het eigenlijk niet uitmaakt, hoe oud-, groot- en sterk een tegenstander is, als je maar gelooft in eigen kunnen, en je niet gek laat maken..... Ik heb jongens zien strijden, en met goed voetbal

Het moto van NAC "Nooit Opgeven Altijd Doorgaan", stond dit toernooi hoog in het vaandel......

 

Naar mijn bescheiden mening, maar ik heb het "Yellow" team weinig zien spelen, "Man of The Tournament", Daan van Reeuwijk, speler van JO11 van NAC.