2018-04-02 JO12 NAC toernooi Voorschoten 6e plaats

Ik werd er door een ouder van Voorschoten'97 op gewezen, waarvoor mijn dank, dat ik in mijn aanhef abusievelijk Voorburg, i.p.v. hun geliefde plaatsje Voorschoten had gezet, dus dat heb ik zojuist nog even aangepast. 

De jongens JO12 NAC, mochten aantreden in een sterk bezet "11-vs-11" toernooi van de bovengenoemde club. Zij waren geplaatst in een poule met Spartak Tasjkent, Anderlecht en Voorschoten'97 (JO13). Hoe lastig deze poule zou zijn was eigenlijk niet in te schatten, er waren namelijk geen verdere Nederlandse BVO's aanwezig, waarvan je nog enige kennis kunt hebben vanuit het "twin-game" circuit. Van de buitenlandse inbreng wist niemand iets te vertellen, dus was het afwachten. Daarnaast heb je met jeugd voetbal te maken, waarbij je een team, dat bijvoorbeeld afgelopen Vrijdag een Deens team oprolde, nu misschien zelf wel het karretje in de poep zou kunnen rijden.

De eerste opponent in dit toernooi was er één uit het verre Oezbekistan, Spartak Tasjkent. Als u op deze naam drukt wordt u door gelinkt naar een leuk stukje over het toernooi en de aanloop van deze "Russen" naar het toernooi. 

Als je aan het Russische voetbal denkt,  gaat het toch vaak over power voetbal, veel kracht en hardheid. Deze jongens stonden, net als onze NAC ploeg, redelijk onervaren in het "11-vs-11" voetbal.  De Geel/Zwarten probeerden wel direct de draad, van jongstleden Vrijdag op te pakken, maar werden mede door eigen toedoen, tot een soort van "kluitjes voetbal", gedwongen. Spartak hield het compact op het middenveld, en NAC ging daarom veelvuldig de duels aan, terwijl aan de zijkanten alle ruimte lag.  Misschien dat het gemis van onze "Witte tornado" achterin, hij was namelijk met een teen kneuzing in de warming-up afgehaakt,  er ook debet aan was. Daarmee wil ik niet zeggen dat de vervanging het niet goed deden, verre van dat, maar zoiets kan in de koppies gaan zitten natuurlijk.De aanvallen waaruit de goals ontstonden, liepen, inderdaad over de flanken en werden bekwaam afgerond, veelal vanuit mooi combinatie spel.  De ruststand 1-0, de eindstand werd 3-0, voor NAC.

De tweede tegenstander was het vermaarde-, en tevens toernooi favoriet Anderlecht, uit de Brusselse wijk Anderlecht. Deze week viel ik nog in een gesprekje van één van de ouders, met haar zoon, toen ze het deelnemers veld doornamen. De zoon zei, 'zo Anderlecht, niet verkeerd, altijd sterk'.  De moeder zei toen als een ware "Louise van Gaal", 'nou dt ligt natuurlijk wel een beetje, aan de lichting, op dat moment natuurlijk'. Ik kon dat alleen maar beamen. Dat zoonlief, achteraf gelijk kreeg, was juist, maar minder prettig. Vanaf het begin van de wedstrijd waren de Brusselse bedoelingen duidelijk, snel druk zetten en zo snel mogelijk het verschil uitdrukken in een goal. Dat het tweede deel niet lukte was in hoge mate te danken aan goed keepers- en goed georganiseerd verdedigend werk.  Van aanvallen kwam maar weinig terecht. Toch was er een dubieuze situatie binnen de "16" voor nodig. Een penalty waar vriend en vijand, het niet over eens konden worden.  Na deze penalty en de daaruit voortkomende goal, moest NAC meer naar voren voetballen. Dat lukte mondjesmaat wel en een afstandsschot, vanaf net over de middenlijn, ging maar ternauwernood naast het doel. Jammer, want nu was NAC in de tweede helft nog meer genoodzaakt, de aanval te kiezen wat meer ruimte voor de Belgen betekende.  Dat ze over een aantal individuele "mini krachtpatsertjes"  beschikken, was mij vooraf niet bekend. Achteraf, bleek dat de NAC spelertjes vanaf Youtube, bij Anderlecht, de "beste speler van de wereld" hadden ontdekt, en daar misschien een beetje van onder de indruk waren. Ik heb ze proberen uit te leggen, dat dit maar de mening is van een jury, en gebaseerd op persoonlijke smaak, maar....   Naar mijn mening was er naast deze "nr 10", een klein smurfje met "nr 17" dat kan uitgroeien tot een nog betere voetballer. Echter de 0-1 eindstand was zeker verdiend, ze hadden namelijk ook nog eens de paal en lat geraakt, alleen de manier waarop, met een beetje nare nasmaak......

Potje drie ging het erom of er bij winst naar de halve finale kon worden gegaan, of voor de verliezers poule werd gespeeld.  De tegenstander Voorschoten'97, de thuisploeg. Aangemoedigd door het, ondanks het miezerige weer,  in grote getale opgekomen publiek, gaf goed tegenstand aan NAC. Enkele keren, laat in de wedstrijd, waren zij zelfs enkele keren gevaarlijk voor het NAC doel, en door goed verdedigend werk, werd een verlies afgewend. De NAC jongens waren over de gehele wedstrijd dan wel de bovenliggende partij, maar alle hele- of halve kansen, minimaal een stuk of 8, kopballen naar de grond, schuivers in de hoeken, noem maar op, werden allemaal prooi van de latere keeper van het toernooi, Martijn Stavinga.... Geweldig en beestachtig gekeept, alleen als 1 van de mogelijkheden erin was gegaan, zonder tegengoal te incasseren, was de halve finale ons deel met de 0-0....

Nu op veld 5, voor ons een bekende tegenstander Excelsior. Waarvan in competitie verband zowel werd verloren als gewonnen. Waarbij de spelopvatting mij niet erg had aangesproken, "zware jongen" achter lange bal naar "zware jongen" voor, schieten en met regemaat een goal. Vandaag konden we zien, en vergelijken waar NAC stond tegen deze ploeg. Of de NAC opvatting, veelal rustige opbouw van achteruit, loop patronen inpassen en dan tot scoren komen, er ook nu uitkwam.  En ja hoor, deze opzet loonde, met 3-0 trokken we aan het langste eind, de "zware jongen" geheel geneutraliseerd, door de sterke samenwerking in de achterhoede.

Winst leverde de wedstrijd op veld 1 op, tegen PEC Zwolle, ook een aankomende tegenstander, in het "twin-game" verhaal. Met goed voetbal werden zij, met flinke meewind onzerzijds, ver teruggedrongen, vastgezet, en omsingeld. Het leek wel of NAC, deze eerste helft ook zonder keeper had kunnen spelen.  De mogelijkheden die NAC kreeg werden echter niet benut, op een schitterende, volgens de PEC trainers omstreden, vrije trap na dan, 1-0.  Deze is in 10 stappen trouwens, op de foto's in het geheel te zien.  De tweede helft een geheel ander spelbeeld. De rollen leken bijna omgekeerd, nu stond NAC onder druk, en al in de eerste minuut, was het raak voor PEC, 1-1. NAC kreeg het steeds lastiger en moest op de counter proberen eruit-, en tot scoren te komen. Dat lukte een aantal keren bijna, echter goed "vijandelijk" keeperswerk, leverde net niet het juiste resultaat op. Dat PEC Zwolle ook de 1-2 en 1-3 maakte was, ook mede door de inbreng van de tweede "nr 19", hun testspeler van vandaag,  wel verdiend. De koek was op voor vandaag...... Ondanks de 6e plaats, er had meer ingezeten, moet ik de jongens toch een compliment geven voor hun tomeloze inzet vandaag, jammer maar helaas......  

Naar mijn mening  met de allermooiste actie vandaag tegen Excelsior, "MotD"  Senna die zijn weergaloze actie, helaas niet tot goal promoveerde.....   Een minuut later kreeg hij zijn revanche en scoorde koel....  Top jongen ga zo door.... Onthoud het motto, Nooit Opgeven Altijd Doorgaan.....